Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με τη μορφή επιστολών, σημειώσεων ημερολογίου, εγκυκλοπαιδικών λημμάτων, συνομιλιών με διαφόρους ανθρώπους, σημειωμάτων των δασκάλων προς τους γονείς, άρθρων από εφημερίδες, ψυχολογικών αξιολογήσεων, δελτίων καιρού, μιας αφίσας για μια εξαφάνιση, μιας νεκρολογίας, μιας διαθήκης και άλλων αποσπασμάτων, τα οποία αφηγούνται συνολικά την ιστορία της σύντομης ζωής του Τζόναθαν Μπέντερ, μετεωρολόγου.

Το Αγαπητοί όλοι, είναι το τρίτο μυθιστόρημα του Michael Kimball. Πρόκειται για την αφήγηση της ζωής και του θανάτου του Τζόναθαν Μπέντερ, όπως τη συνθέτει ο αδελφός του Ρόμπερτ, ο οποίος ενεργεί τρόπον τινά ως εκδότης αλλά και ως συγγραφέας της ιστορίας. Ο Ρόμπερτ συγκεντρώνει τα γράμματα του αδελφού του, σελίδες από το ημερολόγιο της μητέρας τους, συνομιλίες που είχε με τον πατέρα τους αλλά και με άλλους, αποσπάσματα από εφημερίδες και περιοδικά και συνθέτει ένα κολάζ στο οποίο παρουσιάζεται η ζωή και η αυτοκτονία του Τζόναθαν Μπέντερ. Το αποτέλεσμα είναι μια τρυφερή και συγχρόνως σκληρή, πολυεπίπεδη ιστορία, που οδηγεί τον αναγνώστη στον εσωτερικό κόσμο μιας ταραγμένης ψυχής.

Το μυθιστόρημα είχε αρχικά τη μορφή μιας σειράς επιστολών. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας σε συνέντευξή του:
«Το μυθιστόρημα ξεκίνησε με μια βροχή από γράμματα του Τζόναθαν, πάνω από 100 μέσα σε λίγες μέρες, κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Ποτέ δεν είχα γράψει τόσο πολύ και ήμουν πανευτυχής. Πληκτρολόγησα όλα τα γράμματα και κατόπιν επιχείρησα να τα βάλω σε τάξη. Τα εκτύπωσα όλα, κάθε γράμμα σε χωριστή σελίδα και τα άπλωσα στην τραπεζαρία μου, πάνω στο τραπέζι, στις καρέκλες και αλλού. Η χρονολογική δομή προήλθε από εκείνη την προσπάθεια, εκείνες τις πρώτες απόπειρες να βρεθεί μια δομή. Νόμιζα ότι ξεμπέρδεψα, ότι θα ετοίμαζα ένα μακροσκελές διήγημα. Όμως, δυο εβδομάδες αργότερα, έγραψα μεμιάς άλλες εκατό επιστολές του Τζόθαναν. Έπειτα γεννήθηκε η ιδέα του χρονολογικού πίνακα στην αρχή του μυθιστορήματος, και της διαθήκης και του επικήδειου λόγου της Σάρας στο τέλος του μυθιστορήματος, εν είδει πλαισίου. Επίσης πρόσθεσα σημειώσεις από το ημερολόγιο της μητέρας του, συνομιλίες ανάμεσα στον αδελφό του Τζόναθαν και στον πατέρα του, και ένα σωρό άλλα ντοκουμέντα – γράμματα από δασκάλους, άρθρα εφημερίδων, λήμματα από εγκυκλοπαίδειες, ψυχολογικές αξιολογήσεις, δελτία πρόγνωσης καιρού, σχόλια από σχολική επετηρίδα, σημειώσεις μαθημάτων, καταλόγους με πράγματα που πρέπει να γίνουν, μια κασέτα με διάφορα τραγούδια».

Μέσα από τα γράμματά του, ο ήρωας παιδί, ο ήρωας έφηβος, ο ήρωας ενήλικος αναζητά τα κομμάτια της ζωής του, υποβάλλει ερωτήματα, ζητάει συγγνώμη, καταγγέλλει υπαινικτικά. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης οι υπόλοιποι χαρακτήρες της ιδιότυπης αυτής αφήγησης, καθώς μέσω της κυβιστικής τεχνικής και του κολάζ σχηματίζεται βαθμιαία η φιγούρα μιας άβουλης μητέρας, ενός βάναυσου, αυταρχικού πατέρα και συζύγου, ενός αδιάφορου ίσως και εχθρικού αδελφού.

Ο Τζόναθαν Μπέντερ έχει κάτι να πει αλλά κανείς δεν τον ακούει. Γι’ αυτό γράφει γράμματα σε όσους έχει γνωρίσει στη ζωή του, και όχι μόνο• στη μητέρα και τον πατέρα του, στον αδελφό του, σε άλλους συγγενείς, στους παιδικούς του φίλους και γείτονες, στο πασχαλινό λαγουδάκι, στους συμμαθητές και τους δασκάλους, στους ψυχιάτρους του, στις πρώην φιλενάδες και στην τέως σύζυγό του, στην Πολιτεία του Μίσιγκαν, σ’ έναν τηλεοπτικό σταθμό και σ’ έναν μετεωρολογικό δορυφόρο. Στο σύνολό τους, αυτά τα γράμματα που δεν στάλθηκαν ποτέ αφηγούνται την παράξενη ιστορία της ζωής του.

Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με τη μορφή επιστολών, σημειώσεων ημερολογίου, εγκυκλοπαιδικών λημμάτων, συνομιλιών με διαφόρους ανθρώπους, σημειωμάτων των δασκάλων προς τους γονείς, άρθρων από εφημερίδες, ψυχολογικών αξιολογήσεων, δελτίων καιρού, μιας αφίσας για μια εξαφάνιση, μιας νεκρολογίας, μιας διαθήκης και άλλων αποσπασμάτων, τα οποία αφηγούνται συνολικά την ιστορία της σύντομης ζωής του Τζόναθαν Μπέντερ, μετεωρολόγου.